جاده ی ابریشم
در میان تمامی جاده های موجود در جهان هیچکدام به اندازه ی جاده ی ابریشم شهرت و آوازه ندارند. اکنون که قطار های سریع السیر، کشتی و هواپیما های لاکچری با جاده های هموار و اتوبان ها وجود دارند، به ندرت کسی از جاده ی ابریشم استفاده میکند؛ اما حتی فکرش نیز حس ماجراجویی و گشت و گذار در خیال گذشته و داستان های اساطیری و رازآلود را تداعی میکند.با ما در مرجع عمده فروشی لباس بانک لباس بازاری به وسعت ایران برای خرید لباس مرادنه ، خرید لباس زنانه همراه باشید.
در گذشته جاده ی ابریشم یک معبر مشخص و شناخته شده نبوده است، بلکه شبکه ای از مسیرهای کاروان رو بوده که از زمین های ناهموار، کوهستان های سنگلاخی و جنگل های انبوه عبور می کرده و از دل نهر ها، رودخانه های خروشان و حتی روی دریاچه های یخ زده می گذشته است. مسیر به شکل تار عنکبوتی از چین و شرق آسیا شروع می شده و از هندوستان، ایران، ترکیه، دریای مدیترانه و افریقای شمالی می گذشته تا به اروپا برسد. جاده از پادشاهی ها و کشور های زیادی عبور میکرده و شاخه هایش به صورت پراکنده به شهر های بزرگ و یا شهر های بازرگانی، روستا ها و بازار ها و میادین داد و ستد می رسیده است. در مجموع تخمین زده میشود که راه ها و مسیر های جاده ی ابریشم حدود ۴۰۰۰ مایل (6437 کیلومتر) را طی میکرده اند. به علاوه، این جاده بخشی از مسیر های آبی و دریایی که به چندین ساحل ها و بنادر میرسیده را نیز شامل می شده است.
نام جاده ی ابریشم در قرن ۱۹ ام توسط جغرافی دان آلمانی، فردیناند فون ریختوفن، برای یکی از سودمند ترین کالاهای بازرگانی زمان های قدیم – ابریشم -گرفته شده است. اگرچه که این مسیر سالهای سال قبل از او و حتی قبل از آغاز دوران بازرگانی ابریشم وجود داشته است. بعضی از قسمت های اولیه ی این جاده از حدود ۵۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در افغانستان محل تبادل سنگ نمک و سنگ های نیمه قیمتی بوده است.
با وجود تصورات خیالی و رمانتیک ما از جاده ی ابریشم، هدف اصلی و بنیادین تشکیل این مسیر پیدایش تبادلات بازرگانی میان کشور های دور و نزدیک بوده که در نتیجه ی حجم زیادی از حمل و نقل و بازرگانی توسعه یافته است. هر جنسی که قابل خرید و فروش و یا جا به جایی میبود در سر تا سر این جاده ها هدایت می شده است: ادویه، چای، ابریشم، گیاهان دارویی، ظروف چینی و سنگ های قیمتی با پشم، اسب، مهره های شیشه ای و شراب مبادله میشدند.
کاروان اجناس و کالاها، توسط شتر، اسب، خر و دیگر حیواناتی با قدرت کشندگی بالا جا به جا میشدند. این کاروان ها لزوما تمام مسیر را طی نمیکردند بلکه از مناطق مشخص و مخصوصی حرکت میکردند. در منطقه های بازرگانی، بازرگانان به خرید و فروش و مبادله ی کالا میپرداختند و سپس به منطقه ی بعدی میرفتند یا به مبدا خود بازمیگشتند.
از این گذشته بسیاری کالاهای غیر مادی بشکل یادگیری عقاید و ایده ها ، رسوم معنوی، شیوه های کشور داری و یا زندگی نیز مبادله میشدند. جاده ی ابریشم نه تنها توسط کاروان های تجاری بلکه توسط سربازان، مقامات کشوری، مبلغین، دانشمندان، فیزیکدانان، هنرمندان، کشاورزان و ساکنین شهر ها و روستاها و مردم عادی نیز مورد استفاده قرار میگرفت.
کاروان داری شغلی مستقل و دارای اهمیت بود به صورتی که فرد باید در شمشیر زنی مهارت میداشت، از نگهداری حیوانات سر در میاورد، با فراز و فرود های سفر آشنا میبود، به چند زبان تسلط میداشت و در کنار همه ی اینها بازرگان زیرکی بود تا میتوانست کاروانی را اداره کند.
با وجود اینکه نامگذاری این جاده توسط یک نجیب زاده ی آلمانی انجام شد، اما معروف ترین مسافرش تاجری ایتالیایی بنام مارکوپولو است. اون بیش از دو دهه را در این جاده گذراند و تجارب خود از سفر های گسترده اش را در سفرنامه ای مکتوب کرد.
جاده ی ابریشم به مرور زمان در قرن شانزدهم و هفدهم به دو دلیل به سمت زوال رفت: یکی خصومت های موجود در میان کشور ها و ایالت های معترض که باعث شده بود سفر جاده ای پرخطر گردد؛ و دیگری ،که بنظر دلیل اصلی آن است، توسعه ی سفرهای دریایی بود که جا به جایی اجناس بیشتری را در مسافت های دورتری ممکن کرده بود.
این مقاله مفید بود؟ در قسمت نظرات با ما به اشتراک بگذارید.
امتیاز دهید
آخرین مقالات
برچسب ها
لینک کوتاه
https://blebas.com/?p=2911