پارچه بالداچین

   اصالت اصلی این نوع پارچه به قرون وسطی برمی‌گردد که از آن به طور گسترده‌ای در مراسمات مذهبی کلیسا به عنوان پارچه‌ی اصلی سایه‌بان‌ها استفاده می‌شد. در همین حین جامه‌های درست شده از این پارچه کاربردهای دیگری داشتند، اما اجتماع مردم آن را به عنوان ماده‌ی اصلی برای ساخت سایه‌بان‌ها می‌شناسند که بیشتر مردم شاید این پارچه را برای مناسبت‌های مذهبی با عنوان‌های “بالداچین” یا “بالداچینو” می‌شناسند. این مورد تا حدودی درست نیز هست چون از این پارچه توسط معماران اعمال می‌شد در دور محراب‌ها و آرامگاه‌ها که توسط چهار ستون احاطه شده‌اند و از این پارچه برای ساختن سازه‌های معماری دیگری استفاده نمی‌شود.

   با توجه به شواهد تاریخی، پارچه‌ی قلابدوزی شده اصالتا از خاورمیانه آمده‌است و فقط برای اروپایی‌ها مهم بود که به دست تاجران مسلمان به دستشان می‌رسید. در حالی که در اروپا از این پارچه در معماری استفاده می‌شد در خاورمیانه از ‌آن برای درست کردن لباس استفاده می‌شد. در این فرهنگ، ذاتا لباس‌ها به طور فاخری با استفاده از رشته نخ‌های طلا و ابریشم برای تزىٔین استفاده می‌شد. ممکن است تاریخ شناسان ریشه‌ی این پارچه را از بغداد بنامند، که در آن زمان پایتخت پیشرفته‌ای در تمدن اسلامی در خاورمیانه بود.