الگوسازی به روش متریک

یکی از مهم‌ترین نیاز‌های انسان از ابتدای خلقت تا به حال لباس بوده و هست. نیاز به لباس مانند خیلی از نیازهای اساسی انسان مهم و حیاتی می‌باشد و تا الان الگوهای مختلفی برای تولید لباس طراحی شده است. الگوسازی به روش متریک نیز یکی از این الگوهاست.
رفع این نیاز در انسان‌ها متفاوت است، عده‌ای با رفتن به مراکز خرید این نیاز خود را رفع می‌کنند و سعی می‌کنند با جست و جو لباسی را که مورد پسند آن‌ها  است را پیدا کنند و حتی این کار به عده‌ای انرژی و حال خوب را هدیه می‌دهد. عده‌ای دیگر معتقد هستند لباس باید حتما مناسب اندام آن‌ها دوخته شود و اصطلاحا فیت تن آن‌ها باشد. برای همین این عده برعکس دسته اول به دنبال خیاط حرفه‌ای هستند تا لباسی را طبق سلیقه آن‌ها و مناسب بدنشان با الگوی مناسب بدوزد.

دسته آخر را افرادی تشکیل می‌دهند که خودشان علاقه‌مند به خیاطی هستند و تلاش زیادی برای یادگیری و آموزش درست و کاربردی ای شغل کردنده‌اند. قادر به دوختن لباس‌های شیک هستند، و خیاطی برای آن‌ها منبع درآمد محسوب می‌شود و از این راه کسب درآمد قابل توجهی نیز می‌کنند.
اگر شما هم جزء دسته سوم هستید و به دوخت لباس علاقه دارید، جای درستی آمده‌اید. پیشنهاد می‌کنیم قبل از ثبت‌نام در دوره خاصی حتما جهت شناسایی انواع تکنیک‌های دوخت تحقیقات لازم را کنید و بهترین روش را انتخاب کنید. در ادامه با وب‌سایت عمده فروشی بانک لباس همراه باشید.

الگوسازی به روش متریک

متریک یکی از روش‌های الگوسازی است که از زمان ورود به ایران به شدت مورد استقبال قرار گرفت تا جایی که در دانشگاه تدریس می‌شود. در رشته جذاب خیاطی یکی از دغدغه‌های خیاطان همیشه دقیق و درست بودن الگویشان بوده و هست  زیرا هرچقدر الگو درست‌تر باشد به همان نسبت کار دقیق‌تر و ظریف‌تر است. به دلیل وجود فرمول‌های بسیار در روش متریک، نتیجه نهایی کار بسیار دقیق و ظریف خواهد بود.
سرعت کار در روش متریک بسیار بالا است و خروجی کار بسیار دقیق است. این دو دلیل به تنهایی عامل مهمی در متمایز کردن این روش نسبت به روش‌های دیگر است.

میزان خطای روش متریک

متریک به دلیل فرمول‌های فراوانی که دارد خطای کمتری نسبت به روش‌های بدون الگو دارد. اگر می‌خواهید کارتان بدون خطا، دقیق و اندازه باشد بهتر است سختی فرمول‌های این روش را به جان بخرید.

آموزش مبتدی‌ها با روش متریک

متد متریک به دلیل ساده‌تر بودن نسبت به روش گرلاوین برای مبتدیان و کسانی که اطلاعات پایه از خیاطی ندارند بسیار مناسب است.

تناسب متد متریک با اندام ایرانی

لباس‌های دوخته شده با استفاده از روش الگوسازی متریک در تن ایرانی‌ها خیلی خوب جلوه می‌کند و از این روش بسیار مورد استقبال است. حال می‌خواهیم مقداری دقیق‌تر روش الگوسازی متریک را بررسی کنیم تا بتوانیم به شما در کسب اطلاعات کامل‌ در پایان این مقاله کمک کرده باشیم.

رسم الگوی اولیه بالا تنه در متد متریک

برای آموزش آسان‌‌تر رسم الگوی بالا تنه به روش متریک را در چند مرحله برای شنا توضیح می‌دهیم:

مرحله اول الگوسازی به روش متریک

در گام اول برای الگوسازی به روش متریک ابتدا تمامی اندازه‌ها را بگیرید و سپس شروع به رسم کنید. اندازه‌های مورد نیاز در این متد شامل (دورسینه، دور باسن، قد بالا تنه پشت، قد بالا تنه جلو، کارور پشت، کارور جلو، دور گردن، سرشانه، بلندی باسن، بلندی کف حلقه آستین، حلقه آستین، قد آستین، دور بازو، دور مچ) می‌باشد.
در ابتدا دور سینه را اندازه گرفته و نصف آن به علاوه‌ی ۰/۵ کنید و حاصل هرچقدر شد به همان اندازه کادری را رسم کنید. برای رسم پهنای یقه به اندازه‌ی یک پنجم دور گردن منهای ۰/۲ میلی متر از سمت چپ کادر جدا کنید. از سمت چپ کادر برای رسم گودی گردن ۱/۵ سانتی متر پایین بیاید، این دو نقطه را به وسیله‌ی خط منحنی به هم وصل کنید.

مرحله دوم

برای رسم شیبی شانه پشت از اندازه‌ای که برای رسم گودی گردن در نظر گرفتید  ، مجدد از سمت چپ کادر به اندازه یک پنجم حلقه آستین منهای ۰/۷ میلی متر پایین‌تر بیاید.

مرحله سوم

در این مرحله طبق اندازه‌ای که برای گودی گردن در نظر گرفته‌اید با توجه به اندازه‌ی گودی حلقه آستین این اندازه را بسته به علاوه‌ی آزادی نیم تا یک و نیم سانتی متر کنید. به همین اندازه پایین بیاید نقطه‌ای که به آن می‌رسید نقطه سینه است، با توجه به نقطه سینه خط سینه را رسم کنید.
هنگامی که هر خط را روی الگو میابید آن خط را روی الگو به سمت چپ امتداد دهید و سپس پایین بیاورید خط عمودی سمت راست الگو را نیز پایین آورید.

مرحله چهارم

در مرحله چهارم برای رسم خط کمر لازم است که به اندازه‌ی قد بالا تنه جلو از ابتدای خط عمودی سمت چپ الگو پایین بیاید. به نقطه کمر می‌رسید و خط کمر را رسم کنید.

مرحله پنجم

از خط کمر برای رسم خط باسن بزرگ به اندازه قد کمر تا برجستگی باسن منهای ۲۲ سانتی متر پایین بیاید به نقطه باسن بزرگ می‌رسید خط آن را رسم کنید.

رسم الگو اولیه بالاتنه پشت در متد متریک

برای کامل کردن الگوسازی به روش متریک لازم است که روش رسم الگو بالا تنه پشت را هم یاد بگیرید. یکی از نکات مهم در رسم الگوی پشت این است که باید به برآمدگی‌های پشت افراد نیز دقت فراوانی شود. در رسم الگو نیز این برامدگی‌ها را باید در نظر گرفت، برای رفع این ایراد یک ساسون سر شانه در الگوی پشت رسم کنید.
برای رسم این مرحله از الگو یک خط پنج سانتی متری صاف از وسط شانه پشت به موازات وسط پشت رسم‌کنید. سپس بعد از رسم این خط یک سانتی متر به سمت وسط پشت رفته و ساسون را رسم کنید.

مساوی بودن اندازه را رعایت کنید

نکته قابل توجه و مهم این بخش در الگوسازی به روش متریک این است که دو خط ساسونی که رسم کردید باید به یک اندازه و مساوی باشد.
در رسم الگو بالا تنه پشت برای رسم سرشانه ی پشت باید از کنار خط شیبی شانه که در رسم الگو بالا تنه جلو رسم کردید پنهای سرشانه را پیدا کنید و سرشانه پشت را رسم کنید.
در ادامه رسم الگو بالا تنه پشت باید اندازه نصف کارور پشت را به علاوه نیم سانتی متر کنید و حاصل را روی خط سینه علامت بزنید. یک خط عمود از این نقطه تا خط شانه رسم کنید وخط را نصف کنید و روی آن علامت بزنید.

رسم الگوی جلوی بالا تنه به روش متریک

پس الگوسازی اولیه به روش متریک حال نوبت این است که جزئیات را هم رسم کنیم و الگوی کامل تری داشته باشیم.

گام اول

در این گام شما باید خط شیبی شانه جلو را رسم کنید، به اندازه ۱/۵ سانتی متر از خط شیبی شانه پایین بیاید، طول این خط باید ۱۰سانتی متر باشد.

گام دوم

از سمت راست الگو و خط وسط جلو و خط گردن به اندازه‌ی یک پنجم دور گردن منهای ۰٫۷ سانتی متر جدا کنید، و بعد به اندازه‌ی یک پنجم دور گردن منهای ۰٫۲ سانتی متر از روی خط عمودی سمت راست الگو جدا کنید، و سپس دو نقطه حاصل را به وسیله یک خط منحنی که زاویه سه سانتی متری دارد به هم وصل کنید.

گام سوم

در این مرحله از روی خط سینه حاصل جمع نصف پهنای ساسون سرشانه و نصف سایز کارور جلو را جدا کنید سپس از نقطه حاصل خطی به سمت بالا رسم کنید.

گام چهارم

در این گام روی خط شیبی سر شانه با توجه به سایز سینه مقدار سر شانه را روی خط گردن پس از پهنای ساسون سر شانه رسم کنید.

گام پنجم

برای پیدا کردن بلندی سینه روی خط سینه به اندازه نصف فاصله سینه علامت بزنید، سپس دو نقطه ساسون سر شانه از کنار گردن به نوک ساسون سینه را به وسیله خطی بهم وصل کنید.

گام ششم

در این مرحله از گودی گردن تا خط سینه را اندازه بگیرید، اندازه‌ی  یک سوم این خط از بلندی حلقه در کارور به سمت بالا حرکت کنید و روی نقطه حاصل علامت بزنید.
برای رسم خط پهلوی جلو و پشت ابتدا اندازه فاصله بین کارور جلو و پشت را اندازه بگیرید و حاصل را نصف کنید، و برای رسیدن به حلقه آستین جلو و پشت منحنی‌های حلقه آستین جلو و پشت را رسم کنید.
برای رسم این گام مهم است که زوایای حلقه‌های پشت و جلو را بدانید.

کنترل باسن

اگر این الگوسازی متریک برای فردی چاق یا فردی که باسن بزرگی دارد هست نیاز است که مجدد اندازه‌ی باسن را کنترل کنید. کنترل اندازه باسن به این صورت است که نصف دور باسن را با پنج جمع کنید و از خط کادر کم کنید، و سپس ساسون‌ها را به الگو اضافه کنید.
خط پهلوی الگو را از وسط به دو قسمت مساوی تقسیم کنید، و حاصل کنترل باسن را مجددا به دو تقسیم کنید و از دوطرف خط پهلو به طور مساوی اضافه کنید.

کنترل دور کمر

نصف دور کمر را با سه جمع کنید و از خط کادر کم کنید عدد حاصل باید برابر با تعداد ساسون هایی باشد که بر ۵ تقسیم شود تا مقدار هر ساسون به دست آید و در نهایت ساسون‌ها را روی خط کمر مشخص کنید.

ساسون‌ها

ساسون‌ها در این متد یکی در خط پهلوی جلو، یکی درخط پهلوی پشت ودیگری در الگوی پشت و در وسط پشت باید باشند.
برای اینکه لباس اندامی تر و فیت تر باشد و پشت لباس در گودی کمر قرار گیرد لازم است که یک خط افقی دیگر به الگو رسم شده خود اضافه کنید، برای رسم این خط اندازه قد بالا تنه پشت را از گودی گردن پایین بیاید، اگر پس از رسم این خط متوجه شدید که اندازه بالا تنه و پشت به یک اندازه است از خط کمر دو سانتی متر پایین بیاید و خط بالا تنه پشت را رسم کنید، روی این خط تنها می‌توانید ساسون وسط پشت و‌ ساسون های پشت را رسم کنید.

روش‌‌ رسم ساسون‌ها

ساسون پهلو جلو و پشت

ابتدا اندازه‌ی ساسن پشت را جدا کنید و با استفاده از ابزاری به نام پیستوله به خط باسن بزرگ در پایین صفر وصل کنید، از بالا هم به نقطه وسط حلقه استین متصل کنید.

ساسون جلو

در ابتدا برای رسم این ساسون به اندازه خط بلندی سینه تا خط کمر بیاید و اندازه ی ساسون را مشخص کنید(اندازه طول این ساسون ۱۰سانتی متر است)

ساسون وسط پشت

به اندازه ده تا دوازده سانتی متر از گودی گردن در پشت پایین بیاید و این نقطه را به نقطه ساسون روی  خط کمر وصل کنید، و‌ اگر اندازه لباس باز هم بزرگ بود از این نقطه به خط باسن بزرگ وصل کنید.

ساسون الگوی پشت

از نقطه ساسون وسط پشت به اندازه یک سوم خط کمر به داخل الگو حرکت کنید، نقطه حاصل را علامت بزنید و‌ از نقطه داخل شده اندازه ساسون را مشخص کنید، در اخر اندازه ی ۱۲٫۵ تا ۱۴ سانتی متر از نقطه پایین بیاید،  از بالا هم تا خط سینه صفر کنید.

لقی‌ها

مرحله اول

‌اندازه گودی گردن تا خط سینه را نصف کنید به اندازه نصف کارور جلو روی خط کارورجلو حرکت کنید. نقطه حاصل را علامت بزنید وحلقه آستین را با توجه به نقطه حاصل اصلاح کنید.

مرحله دوم

از نوک خط سینه تا وسط حلقه آستین یک لقی یک سانتی متری رسم کنید. سپس در گودی حلقه آستین نیز یک لقی یک سانتی متری بکشید تا به کمک این‌ها بتوانید گشادی کارور را اصلاح کنید.

مرحله سوم

یک خط افقی از نوک‌ خط سینه تا خط وسط جلو بکشید و‌ یک ساسون ۰/۵ سانتی متری اضافه کنید.

لقی زیر بغل

لقی زیر بغل برای هر کس بسته به سایز سینه متفاوت است، ابتدا پنج تا شش سانتی متر پایین بیاید تا خط لقی را پیدا کنید سپس اگر سایز سینه بین ۹۰-۱۰۰بود یک لقی یک سانتی متری و‌ اگر سایز سینه بین۱۰۰-۱۱۰ بود یک لقی دو سانتی متری و‌ برای سایز‌های بالا تر از ۱۱۰ یک لقی سه سانتی متری در نظر بگیرید.
برای یکی شدن  اندازه‌ها در الگو، در الگوی پشت روی خط کمر ۲ سانتی متر رسم کنید با این کار به وسط پشت صفر می‌رسید .
به دلیل تغییرات اعمال شده پس از پایان این مراحل ساسون‌های پشت و خطوط را در وسط و‌ پهلو الگو‌ پشت را مجددا اصلاح کنید.

روی همگرد و سجاف

از خط وسط جلو به اندازه ۱/۵ سانتی متر خارج شوید این نقطه رویهمگرد است. سپس از این نقطه ۱۴ سانتی متر به جلو‌‌ بروید این نقطه سجاف است.
نکته: سجاف همیشه دو برابر رویهمگرد است.

کلام اخر

در این مقاله سعی ما این بوده که تا حدودی با متد متریک  آشنا شدید و مقداری از جزئیات و شیوه الگو کشی این متد مطلعه شدید، اگر متد مد نظر شما متریک هست با مراجعه به آموزشگاه‌های مجرب می‌توانید اطلاعات کامل تری کسب کنید، انتخاب آموزشگاه و‌ مدرس هم درست به اندازه هدف، علاقه و انگیزه مهم است پس با دقت و‌ تحقیق بیشتریدآن را انتخاب کنید.